Changes

Obserwator stochastyczny może zauważyć, że istnieje małe prawdopodobieństwo, że pacjent w chwili <math>T_n</math> jest w stanie choroby zgryzowej, ponieważ język naturalny pacjenta wskazuje na idealny stan psychofizyczny; następnie dochodzi do wniosku, że rozbieżność zgryzu nie mogła być przyczyną nerwowo-mięśniowego i psychofizycznego zaburzenia funkcjonalnego. Dlatego w tym przypadku układ żucia może zostać znormalizowany nie tylko do okluzji, ale potrzebny jest również bardziej złożony model, więc należy go znormalizować do układu nerwowego trójdzielnego. Pacjentowi podano następnie serię elektrofizjologicznych testów trójdzielnych w celu oceny integralności jego układu nerwowego trójdzielnego w tych stanach klinicznych „wady zgryzu”.

Obserwator stochastyczny może zauważyć, że istnieje małe prawdopodobieństwo, że pacjent w chwili <math>T_n</math> jest w stanie choroby zgryzowej, ponieważ język naturalny pacjenta wskazuje na idealny stan psychofizyczny; następnie dochodzi do wniosku, że rozbieżność zgryzu nie mogła być przyczyną nerwowo-mięśniowego i psychofizycznego zaburzenia funkcjonalnego. Dlatego w tym przypadku układ żucia może zostać znormalizowany nie tylko do okluzji, ale potrzebny jest również bardziej złożony model, więc należy go znormalizować do układu nerwowego trójdzielnego. Pacjentowi podano następnie serię elektrofizjologicznych testów trójdzielnych w celu oceny integralności jego układu nerwowego trójdzielnego w tych stanach klinicznych „wady zgryzu”.

We can see the following output responses, which we report directly in figures 1b, 1c and 1d (with explanation in the caption, to simplify the discussion). These tests and their description by now should only be considered as “Conceptual Rationale” for the “Malocclusion” question; later they will be widely described and their analysis detailed in the specific chapters. It can already be noted in this first descriptive approach to the masticatory phenomenon that there is an evident discrepancy between the occlusal state (which at first would support the orthodoxy of classical orthodontics in considering it as “Malocclusive State”) and the neurophysiological data indicating incredible synchronization and perfect symmetry of the trigeminal reflexes.

Widzimy następujące odpowiedzi wyjściowe, które przedstawiamy bezpośrednio na rysunkach 1b, 1c i 1d (z wyjaśnieniem w nagłówku, aby uprościć dyskusję). Te testy i ich opis do tej pory należy traktować jedynie jako „konceptualne uzasadnienie” dla pytania „wady zgryzu”; później zostaną one szeroko opisane, a ich analiza szczegółowo opisana w poszczególnych rozdziałach. Już w tym pierwszym opisowym podejściu do zjawiska żucia można zauważyć, że istnieje wyraźna rozbieżność między stanem zgryzu (który początkowo wspierałby ortodoksję klasycznej ortodoncji w uznawaniu go za „stan wady żucia”) a danymi neurofizjologicznymi wskazującymi na niewiarygodność. synchronizacja i doskonała symetria odruchów trójdzielnych.

These results can be attributed to anything less than a "malocclusion": we are obviously in front of an error of the logic Language in medicine, in this case it is in fact more appropriate to talk about...

These results can be attributed to anything less than a "malocclusion": we are obviously in front of an error of the logic Language in medicine, in this case it is in fact more appropriate to talk about...