Difference between revisions of "Translations:Introduction/108/pl"

Latest revision as of 19:58, 27 December 2021

Information about message (contribute)

This message has no documentation. If you know where or how this message is used, you can help other translators by adding documentation to this message.

Message definition (Introduction)

Now the conclusion remains very critical because we might be finding ourselves in front of a verbal language of the patient which is misleading because it is not specific and does not respond to a detailed physiopathogenetic knowledge of the occlusal state; or, paradoxically, we are otherwise facing a machine language converted into verbal language which guarantees the integrity of the system. At this point the situation is truly embarrassing because neither the patient nor the observer (dentist) will be able to say with certainty that the System is in a “Malocclusion” state.

Now the conclusion remains very critical because we might be finding ourselves in front of a verbal language of the patient which is misleading because it is not specific and does not respond to a detailed physiopathogenetic knowledge of the occlusal state; or, paradoxically, we are otherwise facing a machine language converted into verbal language which guarantees the integrity of the system. At this point the situation is truly embarrassing because neither the patient nor the observer (dentist) will be able to say with certainty that the System is in a “Malocclusion” state.

TranslationTeraz wniosek pozostaje bardzo krytyczny, ponieważ możemy napotkać język werbalny pacjenta, który jest mylący, ponieważ nie jest specyficzny i nie odpowiada szczegółowej fizjopatogenetycznej wiedzy o stanie zgryzu; lub, paradoksalnie, mamy do czynienia z językiem maszynowym przekształconym na język werbalny, który gwarantuje integralność systemu. W tym momencie sytuacja jest naprawdę zawstydzająca, ponieważ ani pacjent, ani obserwator (dentysta) nie będą mogli z całą pewnością stwierdzić, że System jest w stanie „wady zgryzu”.

Teraz wniosek pozostaje bardzo krytyczny, ponieważ możemy napotkać język werbalny pacjenta, który jest mylący, ponieważ nie jest specyficzny i nie odpowiada szczegółowej fizjopatogenetycznej wiedzy o stanie zgryzu; lub, paradoksalnie, mamy do czynienia z językiem maszynowym przekształconym na język werbalny, który gwarantuje integralność systemu. W tym momencie sytuacja jest naprawdę zawstydzająca, ponieważ ani pacjent, ani obserwator (dentysta) nie będą mogli z całą pewnością stwierdzić, że System jest w stanie „wady zgryzu”.